<$BlogRSDURL$>

...neikvæð, fordómafull og óábyrg en þó alltaf í góðum fíling

þriðjudagur, apríl 26, 2005

Það er ekki hægt að segja annað en að dannaða kökuboðið/sumarfagnaðurinn hafi vakið stormandi lukku. Fólk mætti þarna í sínu fínasta pússi í sannkölluðu sumarskapi. Þó að við séum sum að nálgast miðjan aldur óþægilega mikið þá erum við ennþá það wild og mikil partýljón, að flestir voru líka á Robert Plant tónleikunum kvöldið áður (sjaldan verið saman komið eins mikið af hrukkum á einum stað bæði í salnum og á sviðinu). Plant kallinn vakti mikla lukku og Hammer seldi bílfarma af geisladiskum með dyggri aðstoð Tensai San sem er þekkt fyrir sölumannshæfileika sína (ég er viss um að helmingurinn af fólkinu var bara að skoða en lét Tensai pranga inn á sig með óprúttnum sölumannaklækjum ekki bara öllu með Robert Plant og Led Zeppelin heldur líka Richard Clyderman, Árna Johnsen og gott ef ekki tvennum jakkafötum).
Ég segi það og skrifa að þarna var fólk sem á jafnvel líka börn og gæludýr sem fór út TVÖ KVÖLD Í RÖÐ! Ó mæ god!! Hvar ætlar þessi heimur eiginlega að enda?! En ég get róað óttaslegna landsbyggðarbúa með því að allt fór vel fram og gott ef Forskaren snaraði ekki fram úr erminni nóbelsverðlaunaritgerð um Pan og alla hans fjölskyldu eftir þessa fínu andlegu afslöppun. Því hvað er meira afslappandi en að hlusta á AC/DC og borða marens. Og talandi um marens þá tók undirrituð sig til og bakaði einn slíkan fyrir kökuboðið og geri aðrir betur. Nú þegar svo fer að vora þá fer að koma tími á gardenpartý eða þá grillveislu. Hvað er betra en að sitja í sólinni með sangria og narta í kótelettu?

Ég vil óska Tensai San og Hammer til hamingju með að vera búin að finna sér framtíðarheimili. Svona eitthvað sem hentaði þeim fullkomlega með pizzastað á jarðhæðinni, videoleigu í bakgarðinum og unglingurinn á heimilinu geymdur í skúr úti á lóð. Strætó stoppar í anddyrirnu og matvörubúðin er hinumegin við götuna. Ef Tensai San er með þráðlaust net og skrifstofustól á hjólum þarf hún ekki einu sinni að standa upp frá vitsmunalegu tölvuleikjunum sem hún spilar til að versla í matinn. Það eina sem vantar upp á þessa fullkomnu heimsmynd er bókabúð í næsta húsi. Mér skilst líka að það séu svalir á slotinu og ef ég loka augunum sé ég fyrir mér gasgrill og sólstóla. Life is sweet! Tensai San og Hammer eru heldur ekki þau einu sem eru að hugsa sér til hreyfings heldur ætlar Kokksi að setjast að á Eyrarbakka og una þar glöð við sitt með hænur í garðinum og rabarbara- og kartöflubeð. Að búa á Eyrarbakka er svona eins og að búa í Trékyllisvík eða eitthvað álíka nema hvað það er auðveldara að komast í burtu. Þar er bara bensínstöð sem er opin milli 1 og 13 á mánudögum, enginn banki, engin matvörubúð, í skólanum eru 3 börn og á Móðir Jörð þau öll því allir aðrir íbúar staðarins eru a.m.k komnir á breytingaskeiðið eða þaðan af eldri, það eru allir skildir öllum og allir hafa einhver viðurnefni, á bókasafninu sem er ein hilla í heimahúsi og opið í dimbilviku eru bara til ættfræðibækur og fæstir eru ennþá búnir að fá sér litasjónvarp. Svo er bara sveit þarna í kring eins langt og augað eigir og þar er allt morandi í morðóðum klaufdýrum ef marka má Tensai San sem hefur kynnt sér málið og lent í miklum hremmingum við þá rannsóknarvinnu.

Svo maður vaði nú úr einu í annað þá er loksins búið að kjósa páfa þannig að nú er maður loksins laus við að blöðin séu full ef ekkifréttum um það hvort einhver reykur sé hvítur eða ekki. Og hvað völdu þeir (og ég tek skýrt fram "þeir" því þetta var bara kallasamkoma eð víla og díla um sín eigin völd)? Jú vitringarnir 150 eða hvað þeir voru margir völdu elliæran þjóðverja, Hubert Hitler (þeim fannst nafnið reyndar hljóma svolítið kunnuglega en það var frekar talið kostur en löstur) sem tók sér nafnið Jósef Mengela VIII. Hans fyrsta verk var að fyrirskipa að allir aðstoðarmenn presta og biskupa yrðu að vera karlkyns og ekki eldri en 12 ára; lýsa getnaðarvarnir, konur, snyrtivörur, internetið, farsíma, vélknúin farartæki, rafmagn, óguðlegar bókmenntir, menntamenn og kapalsjónvarp sem verkfæri djöfulsins; lýsa því yfir að Jörðin væri flöt og væri miðja alheimsins og að guð hefði sagt honum allt þetta prívat og persónulega. Guð hafði reyndar líka sagt honum að ganga í korseletti, standa á öðrum fæti í baðkari í 3 tíma á dag, raka á sér augabrúnirnar og tala afturábak á miðvikudögum en það var ekki látið fylgja með í fréttatilkynningunni frá pávagarði.
|

miðvikudagur, apríl 13, 2005

Ég hef lýst því yfir hér áður að ég ætlaði mér að verða biskup en núna hef ég skipt um skoðun, ég ætla að verða formaður Sjálfstæðisflokksins. Það er nefnilega ýmislegt sem þarf að breyta til betri vegar í þessu þjóðfélagi og að vera formaður Sjálfstæðisflokksins er eins nálægt því og maður kemst að vera einræðisherra án þess að framja valdarán. Maður lofar bara öllu sem manni dettur í hug, jarðgöng hér og jarðgöng þar og segir nokkrar góðar skrýtlur á fjögurra ára fresti og hib, hib, hib...Barbabrella! Maður er alltaf kosinn aftur. Indislegt þetta lýðræði. Svo hefur maður lítið málfundafélag eins og Framsóknarflokkinn til að redda sér þessum meirihluta sem enþá þarf á Alþingi, samkvæmt lögum sem allir sjá að eru barn síns tíma. Þeim mun færri sem taka ákvarðanirnar þeim mun minna þras og tuð. Umræður eru stórlega ofmetið fyrirbæri.
Eins og venjur gera ráð fyrir þá kem ég vinum og ættingjum í allar helstu stöður og embætti sem standa til boða og tryggi mér velvild fyrirtækja og annara sem eitthvað eiga með því að selja þeim ríkiskompaný á sérkjörum og hagræða lögum og reglum svo lítið beri á þannig að mínir menn njóti góðs af. Þar sannast máltækið að Þú gerir ekki neitt fyrir neinn sem gerir ekki neitt fyrir neinn.
Eins og áður sagði er margt sem mætti hér betur fara. Byrjum á sérstöku áhugamáli mínu sem eru barnabætur og fæðingarorlof. Ekki það að ég sé eitthvað á móti barnabótum sem slíkum, það er örugglega heilmikið puð að eiga börn eins og t.d að þurfa að halda barnaafmæli þar sem haugur af börnum ryðst um íbúðina þína eins og fellibilur, öll orðin snarvitlaus af sykuráti með tilheyrandi öskrum og djöfulgangi. En ef á að borga fólki sérstaklega fyrir það að hrúga niður börnum hvers eiga þá þeir að gjalda sem kjósa það að lifa í friði og ró og lausir við allt þetta vesen sem barneignum fylgir? Eigum við ekki rétt á einhverjum sporslum líka? Eins og t.d skattaafslætti eða lengra sumarfríi? Mér finnst það hið mesta þjóðþrifamál að leiðrétta þessa mismunun sem þarna er greinilega á ferðinni.
Ég myndi svo selja bæði Sinfóníjuna og Þjóðkirkjuna (enda svo sem voða lítið annað sem eftir er að selja). Hvað á ríkið svo sem að gera með að standa í að halda úti stærsta coverbandi á landinu og þar sem prestar taka hvort sem er aukalega fyrir allt sem þeir gera er engin ástæða til að ríkið borgi þeim laun ofan á það allt. Þetta gæti líka leitt til samkeppni sem er naytendum til góða. Fremingar á tilboði eg tvær giftingar fyrir eina. Svo á að láta listamenn vinna fyrir listamannalaununum sínum. Rithöfundar geta farið í skóla og lesið fyrir krakkana (enda börn nú til dags orðin meira og minna ólæs af endalausu sjónvarpsglápi og tölvuleikjahangsi), tónlistarmenn fara og spila fyrir fólk á kaffihúsum (nema Atli Heimir Sveinsson sem verður settur í að aðstoða meindýraeyði borgarinnar við að fæla burt rottur) og myndlistamenn búa til útilistaverk. Og hvað er það að einhverjir skákmenn séu á fullum launum frá ríkinu bara fyrir að vera til og tefla skák?
Það má örugglega gera margt betur í heilbrigðiskerfinu. T.d ætti að skikka lækna til að hætta að láta sinnisveikar kerlingar og félagsmálaróna ú Breiðholtinu hafa lyf í kílóavís. Ef þeir nenntu að vinna vinnuna sína og reyndu að komast að því hvað virkilega hrjáir sjúklingana, ef þá eitthvað, í stað þess að moka bara endalausum lyfjum í alla sem vilja gleipa þau, þá væru eflaust til nógir peningar til að aðstoða þá sem þurfa á því að halda. Og talandi um félagsmálaróna þá er orðið alveg ótækt hvað mikið af fólki er á örorkubótum. Það virðist vera nóg að vera aumingi og fyllibytta til að komast á örorkubætur og hanga allan daginn og troða í sig öllum lyfjunum sem fólk fær við aumingjaskapnum og þess á milli drekka út bæturnar á kaffi Austurstræti. Hver haldiði að sé t.d fjölmennasti hópurinn sem fær bætur hjá Féló! Einstæðar mæður með 8 börn hangandi í pilsfaldinum eða hreyfihamlaðir? Nei aldeilis ekki. Það eru einhleypir karlmen!! Hverslags aumingjasamkoma er þetta þjóðfélag að verða? Senda þetta lið bara í fisk á Bolungarvík eða á Kárahnjúka.
Svo göngum við auðvitað í Evrópusambandið og hendum þessum vita vonlausa gjaldmiðli sem við höfum haldið allt of lengi upp á og þá þurfum við ekkert á öllum þessum sendiráðum að halda út um allar trissur. Nóg að hafa bara eitt í Brussel til að díla við ESB, annað í Skandinavíu svona upp á gamlan kunningsskap og til að sýna norræna samstöðu og eitt í ameríku og annað í asíu. Meira þarf nú ekki. Afdankaðir pólitíkusar verða bara að finna sér vinnu eins og annað venjulegt fólk. Þar sem ég er nú búin að spara stórar upphæðir þá er kominn tími til að lækka virðisaukaskattinn. 24.5% er auðvitað alveg galið og ég botna bara hreinlega ekkert í því að fólk sé ekkert að setja út á það. Reyndar setja íslendingar ekki út á eitt eða neitt heldur láta allt yfir sig ganga. Merkilegur þessi undirlægjuháttur. Einhversstaðar las ég að meðal Jóninn og Gunnan eru fram í miðjan júní að vinna bara fyrir ríkishítina. Finnst fólki það bara allt í lagi að rúmlega fimm mánuði ársins hirðir ríkið öll launin sem það vinnur sér inn? Ég sé að ég verð svona upplýstur einvaldur sem hefur vit fyrir þegnunum og ber hag þeirra fyrir brjósti.
Ef að ég verð svo við völd mjög lengi er reynslan sú að það fari að gæta ofsóknaræðis þannig að nauðsinlegt verður að koma á fót leyniþjónustu til að fylgjast með þeim sem eru "out to get me" eða eitthvað tortryggilegir á annan hátt og svo þarf auðvitað að passa sig á öllum þessum hryðjuverkamönnum sem verla er þverfótað fyrir nú á tímum. Þar er sjálfkjörinn yfirmaður Georg Ólafsson sem hefur sýnt mikla og góða fasistatilburði sem yfirmaður Útlendingaeftirlitssins og vilja til að breyta Landhelgisgæslunni í alvöru sjóher. Hér er maður með metnað og skýr markmið. Það ætti líka að vera frekar auðvelt í framkvæmd þar sem nú eru myndavélar á hverju götuhorni, löggan má hlera símtöl þegar þeim dettur það í hug og til stendur að setja staðsetningarbúnað í alla bíla. Pís of keik!
|

laugardagur, apríl 09, 2005

Ef að ég hef lesið rétt af dagatalinu þá er sumardagurinn fyrsti eftir tæplega 2 vikur. Allt í lagi með það en spurningin er bara, kemur ekki vor á undan sumrinu? Og er það þá ekki eitthavð aðeins lengra en nokkrir dagar? Ef þetta er aftur á móti vorið þá finnst mér það vera ansi hráslagalegt. Á svona dögum eins og hafa verið í þessari viku, þar sem maður þarf að vera með trefil, vettlinga og lopahúfu ætli maður að hætta sér út fyrir hússins dyr, skil ég ekkert í því af hverju ég er ekki á Honolulu. Ég er líka viss um að Fisher sér eftir öllu saman og biður um að vera sendur aftur í fangelsið í Japan, þar er þó ekki 8 stiga frost og rok 2 vikum fyrir formlega sumarkomu. Ég er m.a.s farin að drekka kaffi í vinnunni til að halda á mér hita sem er mikið sagt þar sem ég er orðin svo mikill kaffisnobbari eftir að ég fékk fínu kaffivélina mína (sem malar jafnóðum gúrme kaffibaunirnar sem kosta vikulaun plantekruverkamanns pakkinn), að ég fussa og sveija við þessu venjulega Gevaliakaffi sem flestir sulla í sig eins og væri verið að bjóða mér gulan Braga.
Hugsa sér hvað fólk þurfti að gera sér að góðu í vörum og þjónustu þar til ekki fyrir svo löngu síðan (og það er nota bene ekki að þakka Sjálfgræðisflokknum og þaðan af síður Framagosaflokknum heldur tilskipunum frá stóra, ljóta Evrópusambandinu). Ég man nú þann tíma þegar ekkert var til nema Braga- og Ríókaffi. Það var bara til brauðostur og franskbrauð eða heilhveitibrauð og ávextir sem fengust (þ.e epli, appelsínur, bananar og mandarínur á jólunum) voru engu skárri en það sem notað er í svínafóður í öðrum löndum. Maður þurfti að standa í biðröð í Ríkinu og biðja afgreiðslufólkið um allt sem maður ætlaði að kaupa sem reyndar var ekki mjög fjölbreitt því það eina sem var til voru nokkrar tegundir af vodka, brennivín og sjeniver sem ég held að enginn geti gleymt hvernig var á bragðið sem einhverntíman smakkaði þann óbjóð. Ef maður svo vildi vera virkilega dannaður á því keypti maður flösku af Blue Nun hvítvíni. Það er alltaf verið að væla og skæla yfir því að Laugavegurinn á að vera orðinn eitthvert grei en ég man nú alveg hvernig þetta var hérna lengi vel eftir að ég flutti til Sódomu Reykjavíkur. Þegar búðirnar lokuðu kl. 5 eða 6 á virkum dögum þá var bara ekki kjaftur á ferli í bænum fyrr en svo allir þustu út á götu kl. 3 um helgar þegar skemmtistöðunum lokaði, allir meira og minna dauðadrukknir og allt logaði í slagsmálum. Búðir koma og fara, það er bara þannig, sumur rekstur gengur upp og annar ekki og þó það loki einhverjar búðir á Laugaveginum opnar bara önnur í staðinn. Og úthverfapakk er alls staðar eins hvort sem það er í Reykjavík eða einhverri annari borg, það fer í mollin að versla og svo beint heim í úthverfið og kveikir á sjónvarpinu. Ég fyrir mína parta vildi ekki skipta á miðbænum í dag fyrir miðbæinn eins og hann var fyrir 20 árum. Ég vil hafa mín kaffihús og nóg af veitingastöðum að velja úr og fullt af búðum opnar um helgar. Það eru heldur ekki bara íslendingar sem eru orðnir það feitir og latir að þeir geti ekki hugsað sér að fara milli húsa nema í bíl og grenja svo yfir því að þurfa að borga í stöðumæla, bílaofnotkun er alþjóðlegt vandamál og í flestum öðrum borgum er mun harðara tekið á því að koma einkabílum út úr miðborginni en hér er gert og stöðumælagjöld oft hærri þar sem bílaumferð er bara hreinlega ekki bönnuð með öllu. Hvað segðu fótaveiku íslendingarnir þá?

Þá er loksins búiðm að koma páfanum 6 feet under eins og maður segir. Ég er innilega sammála Móður Jörð um að þetta brölt allt í kring um það að karlræksnið hrökk loksins upp af var orðið ansi þreytandi. Ekki eins og það hafi komið einhverjum á óvart þegar hann svo loksins dó, maðurinn búinn að vera hálf dauður í mörg ár og var löngu hættur að geta talað hvað þá annað. Megas var bara frekar skírmæltur miðað við hann. En hann hékk á þessu embætti sínu eins og svangur hundur hangir á beini allt þar til hann gaf loksins upp öndina, það er erfitt að afsala sér völdum sjálfviljugur. Og talandi um Megas þá var karlinn sextugur um daginn og þó svo hann hafi aldrei getað sungið þá hefur hann samið nokkrar góðar vísur og einstaka ágætt lag og stendur alltaf fyrir sínu sama hvað er annars að gerast í tónlist í kring um hann. En er hann á listamannalaunum, karlinn? Eða er það ennþá þannig að popptónlist þyki svo ómerkilegt fyrirbæri að það sé ekki verjandi að láta peningana okkar skattborgarana í þannig dót? Þá er nú Atli Heimir Sveinsson betur að þessum peningum kominn. Þó enginn nenni að hlusta á verk eins og "Konsert fyrir falska fiðlu, sög og spastískan píanóleikara" þá er það allt saman mikil list. Reyndar skilst mér að það sé jafnvel enn betra að vera eitthvað tengdur þessum örfáu manneskjum sem ákveða hver fær þessi blessuðu listamannalaun heldur en að vera að rembast við að vera mikill listamaður. En svo getur maður líka spurt, til hvers á ríkið að vera að borga einhverju fólki peninga fyrir að vera heima hjá sér og búa til eitthvað sem hægt er að kalla list? Og á þá ekki vinnuveitandinn, þ.e ríkið, það sem þú hefur verið að búa til á launum frá því? Ef rithöfundur skrifar bók á listamannalaunum þá ætti ríkið að fá ágóðann af bókinni. Ég ætlast ekki til að vera á launum í vinnunni minni að búa til einhverja boli sem eru svo seldir og fá líka þá peninga, ég var að gera þetta í vinnutímanum þannig að fyrirtækið fær hagnaðinn af vinnuframlaginu mínu. Þannig ætti það líka að vera með þessa listamenn sem fá listamannalaun
|

föstudagur, apríl 01, 2005

Ég verð að játa það að það hefur verið eintóm leti í gangi núna undanfarna daga og lítið gert um páskana annað en að liggja með tærnar upp í loft. Og þó, ég afrekaði þó það að bregða mér í virðulegt matarboð í Hlíðarnar. Svo skellti ég mér á blueshátíð ásamt öllu hinu miðaldra fólkinu og sá þar m.a mann spila listavel á þvottabretti. Nú svo lét ég plata mig aftur í þetta fáránlega Popppunkt spil þar sem spurningarnar eru allar um íslenskt sveitaballapopp eða 80´s indie. Og svo á maður að íta á einhverja pínulitla bjöllu ef maður veit svarið en hver nennir því? Sérstaklega ef maður spilar með fólki sem heldur að það sé í úrslitaleiknum á Heimsmeistaramótinu í Popppunkti og verðlaun upp á 50.000.000 í boði þá er það beinlínis skaðlegt lífi og limum að vera að þvælast eitthvað mikið fyrir.

Mikið var það annars hressandi að fá Bobby Fisher hingað. Það vantar mann með almennilegar skoðanir eftir að Ástþór Magnússon flutti úr landi. Ég legg til að það verði svo reist stytta af Fisher í Hljómskálagarðinum og best væri ef hún gæti ausið út úr sér fúkyrðunum ef maður setur pening í þar til gerða rauf. Fyrir 50 kall fengi maður níð um gyðinga, fyrir 100 kall auk þess reiðilestur um Bandaríkin og fyrir 200 kall fylgdu með fordómar í garð kvenna, samkynhneigðra, svertingja, asíubúa, fátækra, einstæðra foreldra, öryrkja og fjölmiðlafólks. Nokkur síðastnefndu atriðin væru í boði ríkisstjórnarinnar þar sem hún telur ákveðnum hópum í þjóðfélaginu vera ofaukið og þarft að bent sé á þá staðreynd. Svo er bara að vinna að því að fá fleira frægt fólk til að gerast íslenskir ríkisborgarar því ekki viljum við hitt pakkið, svo mikið er víst. Osama Bin-Laden er auðvitað efstur á óskalistanum en svo má athuga Robert Mugabe, Slobotan Milosevich og Charles Manson.

Ég hef aldrei skilið þetta fyrirbæri Mannanafnanefnd. Að það sé til nefnd skipuð nokkrum gömlum köllum sem hefur það að markmiði að skipta sér að því hvað fólk skýrir börnin sín. Hvað kemur öðrum það við hvaða nöfnum afkvæmi bláókunnugs fólks gegna? Það er afskaplega misjafn smekkur manna á því hvaða nöfn þeim finnst falleg og hver ekki. Mér finnast t.d nöfnin Jónas og Guðrún ekki sérlega falleg nöfn og hvað þá Jófríður Lúðvík en mér dettur ekki í hug að amast eitthvað við fólk sem lætur börnin sín heita þetta. Nú og ed að einhver er svo hundóánægður með nafnið sitt að hann getur ekki hugsað sér að bera það út ævina þá er auðveldlega hægt að skipta um nafn. Maður fyllir bara út eyðublað á Hagstofunni, flóknara er það nú ekki. Ég fór að skoða það um daginn svona að gamni mínu (skárra en að eyða tímanum í að glápa á heilalausa bíómynd sem maður man ekki einu sinni hvað heitir 2 tímum seinna) hvaða nöfn má nota og hver ekki. Sum þessara nafna eru svolítið furðulegt svo ekki sé meira sagt en það þarf enginn að segja mér að ef þú hittir mann sem heitir Finngálkn að þú eigir eftir að gleyma honum í bráð. En það má víst ekki. Ekki frekar en Fryolf, Zeppelin, Konstantínos eða Lusifer. En hvað er t.d að nöfnum eins og Eðvald eða Adrian ég bara spyr, en þau eru víst líka bönnuð. Kvenmannsnöfn eru líka mörg mjög áhugaverð en þeir sem höfþu hugsað sér að kalla dæturnar Anndrá, Lárenzína, Ástmary eða Athena verða að láta sér detta eitthvað annað í hug. Og sama og með strákanöfnin þá sé ég ekki af hverju nöfn eins og Siv, Elíza eða Blær eru bönnuð. Sérstaklega þegar skoðað er hvað er leyft. Þá þykja nöfn eins og Þúfa, Petrúnella, Jóra, Geirríður og Evlalía í fínu lagi og karlmannsnöfnin Mýrkjartan, Kjallakur, Dufgus, Bótólfur og Bryntýr. Ef fólk vill skýra börnin sín Blöðrukyrtill eða Huppa þá er það bara þeirra mál og börnin geta þá hefnt sín á þeim ef þau hafa orðið fyrir aðkasti út af nafninu með að senda foreldrana á elliheimili upp á ársgamalt þurrt brauð og kalt kaffi það sem eftir er æfinnar.
|

This page is powered by Blogger. Isn't yours?