Links
- Google News
- Python line
- MÃnus
- Harðkjarni
- All music guide
- Homestar runner
- Metal sludge
- Trivia
- Am I right
- Blabbermouth
- Sigga
- Forskaren
- myndirnar mÃnar
- Kiddi Rokk
- LondonÃa
- BB
- Zorglubb mikli
- Kokkálaði Kokkurinn
- Heilsuforski
Archives
- 04/01/2004 - 05/01/2004
- 05/01/2004 - 06/01/2004
- 06/01/2004 - 07/01/2004
- 07/01/2004 - 08/01/2004
- 08/01/2004 - 09/01/2004
- 09/01/2004 - 10/01/2004
- 10/01/2004 - 11/01/2004
- 11/01/2004 - 12/01/2004
- 12/01/2004 - 01/01/2005
- 01/01/2005 - 02/01/2005
- 02/01/2005 - 03/01/2005
- 03/01/2005 - 04/01/2005
- 04/01/2005 - 05/01/2005
- 05/01/2005 - 06/01/2005
- 06/01/2005 - 07/01/2005
- 07/01/2005 - 08/01/2005
- 08/01/2005 - 09/01/2005
- 09/01/2005 - 10/01/2005
- 10/01/2005 - 11/01/2005
- 11/01/2005 - 12/01/2005
- 12/01/2005 - 01/01/2006
- 01/01/2006 - 02/01/2006
- 02/01/2006 - 03/01/2006
- 03/01/2006 - 04/01/2006
- 04/01/2006 - 05/01/2006
- 05/01/2006 - 06/01/2006
- 06/01/2006 - 07/01/2006
- 07/01/2006 - 08/01/2006
- 08/01/2006 - 09/01/2006
- 09/01/2006 - 10/01/2006
- 10/01/2006 - 11/01/2006
- 11/01/2006 - 12/01/2006
- 12/01/2006 - 01/01/2007
- 01/01/2007 - 02/01/2007
- 02/01/2007 - 03/01/2007
- 03/01/2007 - 04/01/2007
- 04/01/2007 - 05/01/2007
- 05/01/2007 - 06/01/2007
- 06/01/2007 - 07/01/2007
...neikvæð, fordómafull og óábyrg en þó alltaf í góðum fíling
mánudagur, nóvember 28, 2005
Ég er búin að vera eitthvað svo voðalega vant við látin undanfarna daga. Skýringin á því er sú að það er búið að vera mjög mikið að gera í vinnunni og ég sem vinn helst aldrei yfirvinnu, enda lít ég á vinnu sem sóun á góðum frítíma, hef verið að vinna frameftir núna í nokkra daga og m.a.s unnið á sunnudegi sem er allra síðasta sort. Það var þó ekkert sem gat komið í veg fyrir Thanksgiving dinnerinn þó að mætingin hafi verið svona upp og ofan. Móðir Jörð fer náttúrulega ekki á mannamót tvisvar á sama ársfjórðungnum þannig að fjarvera hennar kom í sjálfu sér ekki á óvart en Frú Líkjör var sárt saknað og sömu leiðis Tensai San og Hammer. Tensai þurfti að vinna (já sagði ég ekki að vinna væri böl) og Hammer hefur væntanlega týnt sér í svart/hvítri hrollvekju frá 1923. Örugglega algert meistaraverk. Það ánægjulega var þó að Kokksi lagði á sig ferðalag frá útnáranum Eyrarbakka til að geta borðað með okkur kalkún með alles. Gaman að sjá hvað Kokksi var sælleg og rjóð í kinnum með sína bumbu út í loftið í vaðmálspilsi og rósóttum ullarsokkum, greinilega það nýjasta úr Kaupfélaginu á Eyrarbakka. Þetta var meira að segja það fjölskylduvænt matarboð að mini Monopoly fékk að koma með og borðaði sig pakksadda af hálfu epli og einni krukku af sultu og Forski fór heim með heila hvítvínsflösku óopnaða. Hversu gamalt og leim pakk erum við að verða?! Eru það ekki gömlu dansarnir á Hótel Sögu næst og bingó í Vinabæ?
Talandi um Tensai San þá virðist hún vera orðin íslenska útgáfan af Móður Teresu og Díönu prinsessu. Maður fer bráðum að sjá myndir af henni haldandi utan um eyðnismituð börn í Afríku með tár í augunum yfir vonsku heimsins eða bjargandi strönduðum hvölum við strendur Ástralíu eða þá að berjast fyrir rétti Star Trek nörda að gera Klingósku að viðurkenndu tungumáli (enda alls ekkert asnalegri en t.d finnska og hljómar mjög svipað og hollenska). Alls staðar þar sem ofsóttir minnihlutahópar þurfa stuðning er Tensai San mætt hvort sem það er á fundi einstæðra mæðra úr Breiðholtinu sem kerfið sveik eða flokksþingi Framsóknarflokksins. Hammer stendur svo eins og klettur að baki sinni konu sama hvað á dinur, svona eins og Dennis Tatcher.
Þessar framkvæmdir sem hafa verið í gangi undanfarið í borginni hafa væntanlega ekki farið fram hjá neinum. Ég er t.d ekki ein um það að skilja ekki tilganginn með því að búa til einhverjar slaufur og lykkjur á ósköp venjulega beina götu þannig að loksins þegar þú kemst út úr þeim 2 tímum seinna þá endarðu á sama stað og þú byrjaðir á. Svo meðfram öllum þessum 18 akgreinum og slaufum sem liggja allar straight to nowhere á að byggja eitthvað skrilljón fermetra ferlíki sem á að vera viðbót við Landspýtalann. Eru hreinlega allir íslendingar orðnir sjúklingar eða hvað?! Eru lyfjafyrirtækin búin að finna upp það mikið af sjúkdómum eins og bakflæði og athyglisbresti að það þarf sjúkrahús á stærð við þorp úti á landi undir alla þessa sjúklinga sem vissu ekki einu sinni af því hvað þeir voru illa haldnir fyrr en heimilislæknirinn benti þeim á það (og ávísaði um leið á 6 tegundir af lyfjum). Á þetta kanski að vera þetta blessaða hátæknisjúkrahús sem einhverjum PR snillingi á vegum ríkisstjórnarinnar hefur tekist að koma inn hjá þjóðinni að það vanti alveg bráðnauðsynlega? Að byggja eitthvað space age sjúkrahús fyrir fólk með ímyndunarveiki til að það geti svo staðið autt því það eru ekki til peningar til að reka það. Frábært! Vantar ekki líka hátækniskóla fyrir lesblinda (sem öll börn virðast vera nú til dags, ekki það að þau bera nenni ekki að læra að lesa) og örvhenta? Þessi aumingjavæðing er farin að ganga allt of langt. Krakkinn þinn er óþekktarormur sem ætti að rassskella eins og einu sinni til að sýna hver ræður en nú heitir það að aumingja barnið sé ofvirkt, kelling í Breiðholtinu kveikir óvart í stofusófanum með logandi sígarettu á fylliríi og í stað þess að vera bara send í afvötnun þá er aumingjas konan greind með geðhvarfssíki og sjálfsmorðshugleiðingar, einhver í vinnunni þinni djókar með það að þú sért kominn með hamborgararass og bjórvömb (sem flestir íslendingar eru by the way á góðri leið með að fá) og í stað þess að segja viðkomandi að éta það sem úti frýs og helst mikið af því þá leggstu í þunglyndi út af meintu einelti og fólk má ekki lengur fá bakverk án þess að fara á örorkubætur. Ekki furða að lyfjafyrirtækin skili met hagnaði og geti borgað stjórnendunum álíka laun og greidd eru öllum fiskverkakonum á landinu til samans á heilu ári. Hvar endar þetta eiginlega?!
|
Talandi um Tensai San þá virðist hún vera orðin íslenska útgáfan af Móður Teresu og Díönu prinsessu. Maður fer bráðum að sjá myndir af henni haldandi utan um eyðnismituð börn í Afríku með tár í augunum yfir vonsku heimsins eða bjargandi strönduðum hvölum við strendur Ástralíu eða þá að berjast fyrir rétti Star Trek nörda að gera Klingósku að viðurkenndu tungumáli (enda alls ekkert asnalegri en t.d finnska og hljómar mjög svipað og hollenska). Alls staðar þar sem ofsóttir minnihlutahópar þurfa stuðning er Tensai San mætt hvort sem það er á fundi einstæðra mæðra úr Breiðholtinu sem kerfið sveik eða flokksþingi Framsóknarflokksins. Hammer stendur svo eins og klettur að baki sinni konu sama hvað á dinur, svona eins og Dennis Tatcher.
Þessar framkvæmdir sem hafa verið í gangi undanfarið í borginni hafa væntanlega ekki farið fram hjá neinum. Ég er t.d ekki ein um það að skilja ekki tilganginn með því að búa til einhverjar slaufur og lykkjur á ósköp venjulega beina götu þannig að loksins þegar þú kemst út úr þeim 2 tímum seinna þá endarðu á sama stað og þú byrjaðir á. Svo meðfram öllum þessum 18 akgreinum og slaufum sem liggja allar straight to nowhere á að byggja eitthvað skrilljón fermetra ferlíki sem á að vera viðbót við Landspýtalann. Eru hreinlega allir íslendingar orðnir sjúklingar eða hvað?! Eru lyfjafyrirtækin búin að finna upp það mikið af sjúkdómum eins og bakflæði og athyglisbresti að það þarf sjúkrahús á stærð við þorp úti á landi undir alla þessa sjúklinga sem vissu ekki einu sinni af því hvað þeir voru illa haldnir fyrr en heimilislæknirinn benti þeim á það (og ávísaði um leið á 6 tegundir af lyfjum). Á þetta kanski að vera þetta blessaða hátæknisjúkrahús sem einhverjum PR snillingi á vegum ríkisstjórnarinnar hefur tekist að koma inn hjá þjóðinni að það vanti alveg bráðnauðsynlega? Að byggja eitthvað space age sjúkrahús fyrir fólk með ímyndunarveiki til að það geti svo staðið autt því það eru ekki til peningar til að reka það. Frábært! Vantar ekki líka hátækniskóla fyrir lesblinda (sem öll börn virðast vera nú til dags, ekki það að þau bera nenni ekki að læra að lesa) og örvhenta? Þessi aumingjavæðing er farin að ganga allt of langt. Krakkinn þinn er óþekktarormur sem ætti að rassskella eins og einu sinni til að sýna hver ræður en nú heitir það að aumingja barnið sé ofvirkt, kelling í Breiðholtinu kveikir óvart í stofusófanum með logandi sígarettu á fylliríi og í stað þess að vera bara send í afvötnun þá er aumingjas konan greind með geðhvarfssíki og sjálfsmorðshugleiðingar, einhver í vinnunni þinni djókar með það að þú sért kominn með hamborgararass og bjórvömb (sem flestir íslendingar eru by the way á góðri leið með að fá) og í stað þess að segja viðkomandi að éta það sem úti frýs og helst mikið af því þá leggstu í þunglyndi út af meintu einelti og fólk má ekki lengur fá bakverk án þess að fara á örorkubætur. Ekki furða að lyfjafyrirtækin skili met hagnaði og geti borgað stjórnendunum álíka laun og greidd eru öllum fiskverkakonum á landinu til samans á heilu ári. Hvar endar þetta eiginlega?!
miðvikudagur, nóvember 16, 2005
Ég gerði mér lítið fyrir og skellti mér tónleika með Bubba Morthens á mánudagskvöldið. Ekki það að ég sé einhver aðdáandi Bubba og finnst hann lítið hafa gert af viti síðan hann þóttist vera hættur að dópa og byrjaði í staðinn að dásama notaða bíla frá Heklu (talandi um að verða miðaldra). En þar sem að mér var boðið þá sló ég til. Rokknaglarnir ógurlegu, Bjössi og Bjarni úr stórbandinu Mínus voru nefnilega fengnir til að spila undir og hrista smá líf í þetta og Bubbi vill greinilega ennþá vera smá rokkari og það lítur því ekki vel út að vera með hljómsveit sem er samansett úr eintómum pappakössum í jakkafötum með velmegunarístru og orðnir óþægilega þunnhærðir.
Þar sem ég sat þarna á svölunum gat ég virt fyrir mér fólkið þegar það gekk í salinn. Það voru þarna gömlu aðdáendurnir sem kaupa allar plöturnar hversu vondar sem þær eru (saman ber þessa Kúbuþvælu hérna um árið og allar ástarjátningarnar til hennar Brynju sem segði svo bara so long and thanks for all the fish og náða sér í nýjan) og kaupa þá oftast ekkert annað því þeir eru algerlega staðnaðir á einhverju slortímabili í lífi sínu. Svo var það miðaldra uppaliðið sem heldur ennþá að það að fíla Bubba sé eitthvað rebel dæmi og svo aðal aðdáendurnir í dag sem eru miðaldra heimavinnandi húsmæður sem hafa líklega aldrei heyrt Ísbjarnarblús og finnst Utangarðsmenn óttalegt garg.
Ég hugsaði með mér að svona ætlaði ég sko ekki að enda, ég hreinlega neita að eldast meira. Ég hef komist að því að það sem heldur fólki ungu fram á grafarbakkann er gott rokk. Sjáiði t.d Lemmy. Lítur hann út fyrir að vera fæddur 1945? Ó nei! Ég hef því ákveðið að hlusta framvegis bara á heavy metal og dauðarokk, fá mér tattoo upp á axlir og byrja í dópinu. Þar sem ég komst aldrei lengra en á Jack Daniels tímabilið á sínum tíma (sem er reyndar mjög mikið rokk) þá þýðir ekkert annað en að taka bara allan pakkann í þetta skiptið. Ég hef dregið fram gamla leðurjakkann minn og sé mest eftir því að hafa aldrei keypt mér spandexbuxur eins og Monopoly átti. Rifnar gallabuxur verða því að duga. Það eina neikvæða við þennan nýja lífsstíl minn er að það er lítið rokk að hanga á kaffihúsum og borða kökur og verð ég því að hætta því snarlega og fara að stunda Ellefuna og aðrar álíka subbubúllur þar sem maður auðvitað pantar sér þrefaldann Jack Daniels í kók. Þegar svo t.d Móðir Jörð eða Monopoly eru að koma úr lagningu eða á leiðinni á Tupperverkynnigu laugardagskvöldi svo ég tali nú ekki um barnaafmæli eða keramiknámskeið þá er ég að mæta á barinn í góðum fíling. "Living after midnight/rockin ´til the dawn" eins og segir í kvæðinu.
Nú fer að styttast í Thanksgiving og eins og komið hefur fram þá ætla Tensai San og Hammer að slá upp partýi og heilmikilli átveislu að því tilefni. Ég er auðvitað boðin og búin að taka til hendinni við eldamennskuna og Forski hefur tekið að sér að velja vín við hæfi með matnum. Hún tekur þetta hlutverk mjög alvarlega og er strax byrjuð að undirbúa sig með því að fara í Ríkið og kaupa rauðvínsflöskur til að smakka. Það skiptir auðvitað miklu máli að vanda valið og mun Forski því vera upptekin við vínsmökkun út næstu viku.
Ég skil samt ekki af hverju þarf að apa allt þetta Thanksgiving dæmi hrátt upp eftir ameríkönum. Það er svo sem ekkert að því að vera með svona þakkargjörðarmáltíð en það ætti að vera íslenskt þema á þessu. T.d að minnast þess tíma þegar flestir höfðu lítið að bíta og brenna og vera þakklát fyrir það sem við höfum í dag. Í staðinn fyrir að borða kalkún sem fæstir hafa einu sinni séð nema frosinn, reittann og afhausaðann í kæliborðinu í Hagkaup þá ætti að vera eitthvað sem tengist okkar menningu meira. Aðalrétturinn gæti verið sjálfdauð rolla sem búin er að liggja í saltpækli síðan um páska og meðlætið væri hamsatólg, njólastappa og mauksoðnar kartöflur. Í eftirrétt væri súrt skyr og pottskófir og milli rétta væri hægt að narta í fiskiroð og tilgengna sauðskinnsskó (gömul handrit er því miður ekki lengur hægt að bjóða upp á). Með þessu væri drukkin eldsúr mysa.
|
Þar sem ég sat þarna á svölunum gat ég virt fyrir mér fólkið þegar það gekk í salinn. Það voru þarna gömlu aðdáendurnir sem kaupa allar plöturnar hversu vondar sem þær eru (saman ber þessa Kúbuþvælu hérna um árið og allar ástarjátningarnar til hennar Brynju sem segði svo bara so long and thanks for all the fish og náða sér í nýjan) og kaupa þá oftast ekkert annað því þeir eru algerlega staðnaðir á einhverju slortímabili í lífi sínu. Svo var það miðaldra uppaliðið sem heldur ennþá að það að fíla Bubba sé eitthvað rebel dæmi og svo aðal aðdáendurnir í dag sem eru miðaldra heimavinnandi húsmæður sem hafa líklega aldrei heyrt Ísbjarnarblús og finnst Utangarðsmenn óttalegt garg.
Ég hugsaði með mér að svona ætlaði ég sko ekki að enda, ég hreinlega neita að eldast meira. Ég hef komist að því að það sem heldur fólki ungu fram á grafarbakkann er gott rokk. Sjáiði t.d Lemmy. Lítur hann út fyrir að vera fæddur 1945? Ó nei! Ég hef því ákveðið að hlusta framvegis bara á heavy metal og dauðarokk, fá mér tattoo upp á axlir og byrja í dópinu. Þar sem ég komst aldrei lengra en á Jack Daniels tímabilið á sínum tíma (sem er reyndar mjög mikið rokk) þá þýðir ekkert annað en að taka bara allan pakkann í þetta skiptið. Ég hef dregið fram gamla leðurjakkann minn og sé mest eftir því að hafa aldrei keypt mér spandexbuxur eins og Monopoly átti. Rifnar gallabuxur verða því að duga. Það eina neikvæða við þennan nýja lífsstíl minn er að það er lítið rokk að hanga á kaffihúsum og borða kökur og verð ég því að hætta því snarlega og fara að stunda Ellefuna og aðrar álíka subbubúllur þar sem maður auðvitað pantar sér þrefaldann Jack Daniels í kók. Þegar svo t.d Móðir Jörð eða Monopoly eru að koma úr lagningu eða á leiðinni á Tupperverkynnigu laugardagskvöldi svo ég tali nú ekki um barnaafmæli eða keramiknámskeið þá er ég að mæta á barinn í góðum fíling. "Living after midnight/rockin ´til the dawn" eins og segir í kvæðinu.
Nú fer að styttast í Thanksgiving og eins og komið hefur fram þá ætla Tensai San og Hammer að slá upp partýi og heilmikilli átveislu að því tilefni. Ég er auðvitað boðin og búin að taka til hendinni við eldamennskuna og Forski hefur tekið að sér að velja vín við hæfi með matnum. Hún tekur þetta hlutverk mjög alvarlega og er strax byrjuð að undirbúa sig með því að fara í Ríkið og kaupa rauðvínsflöskur til að smakka. Það skiptir auðvitað miklu máli að vanda valið og mun Forski því vera upptekin við vínsmökkun út næstu viku.
Ég skil samt ekki af hverju þarf að apa allt þetta Thanksgiving dæmi hrátt upp eftir ameríkönum. Það er svo sem ekkert að því að vera með svona þakkargjörðarmáltíð en það ætti að vera íslenskt þema á þessu. T.d að minnast þess tíma þegar flestir höfðu lítið að bíta og brenna og vera þakklát fyrir það sem við höfum í dag. Í staðinn fyrir að borða kalkún sem fæstir hafa einu sinni séð nema frosinn, reittann og afhausaðann í kæliborðinu í Hagkaup þá ætti að vera eitthvað sem tengist okkar menningu meira. Aðalrétturinn gæti verið sjálfdauð rolla sem búin er að liggja í saltpækli síðan um páska og meðlætið væri hamsatólg, njólastappa og mauksoðnar kartöflur. Í eftirrétt væri súrt skyr og pottskófir og milli rétta væri hægt að narta í fiskiroð og tilgengna sauðskinnsskó (gömul handrit er því miður ekki lengur hægt að bjóða upp á). Með þessu væri drukkin eldsúr mysa.
sunnudagur, nóvember 06, 2005
Jæja....ég fyrir mína parta verð ég að segja að Halloween partýið á laugardaginn er með skemmtilegri partýum sem ég hef verið í lengi. Fyrir það fyrsta var mætingin framar vonum. M.a.s Móðir Jörð gerði sér lítið fyrir og barðist yfir heiðina í hríðarkófi, óð illfærar ár og barðist yfir snjóskaflana og hélt á vit sorans í stórborginni, burt frá öllum börnunum sem kvöddu hana í dyragættinni með tárvota hvarma og sorgmædd lítil andlit og angist í augum yfir því að vita af móður sinni svo víðs fjarri í heila fjóra klukkutíma.
Ég hefði samt viljað að Kokksi og Kevin Turvey hefðu verið þarna líka. En Kokksi er víst í sínum eigin óléttuheimi núna sem að ég ímynda mér að sé svipað og að vera einhverfur þar sem ekkert kemst fyrir nema óléttan. Ekki það að ég eigi einhverntíma eftir að kynnast þessu hugarástandi, ekki frekar en ég á eftir að kynnast því hvernig geirfuglakjöt er á bragðið eða hvernig það er að framkvæma heilaskurðaðgerð eða hvað þá hvernig tilfinning það er að kjósa Framsóknarflokkinn. Þetta er bara svona mín ágiskun. Kevin Turvey var búinn að boða komu sína og allir biðu hérna spenntir eftir að hitta hann í eigin persónu en ætli það hafi ekki verið framlenging í leiknum hjá Björgarden og Lingbotnen í sænsku þriðju deildinni sem hann hefur starfs síns vegna ekki getað misst af. Einu sinni blaðamaður, alltaf blaðamaður.
En þó að þessa tvo aðila vantaði til að fullkomna gott teiti þá virtust allir skemmta sér hið besta og þá enginn betur en Forski sem lék þarna við hvurn sinn fingur eins og Laxness hefði orðað það. (Tensai San er líka farin að tala svona, wonder why?) Eitthvað var hún þó að óskapast yfir því hvers vegna hún hefði mætt á hjólaskautum þar sem það væri svo erfitt að standa í lappirnar á þeim. Ég benti henni hins vegar á að hún væri alls ekki í hjólaskautum og ástæða óstöðugleikans hliti því að vera önnur eins og t.d þessar fjórar rauðvínsflöskur og átta bjórar sem hún var búin að drekka. Forski og Zorglúbb Mikli tóku það nefnilega óbeðin að sér að innbirða sín á milli mesta allt það meðal áfengismagn sem svona típískt rokkælupartý lætur ofan í sig á heilu kvöldi. Meðan Forski gerði rauðvíninu góð skil þá kom Zorglúbb höndum yfir flösku af rándýru skosku eðal maltwhisky og lét ekki staðar numið í vínsmökkuninni fyrr en það var rétt botnfylli eftir. Ekki það að það hefði skipt nokkru máli eftir þriðja glas hvað hann var að drekka. Ég hefði getað skipt whiskynu út fyrir gamalt heimabruggað hvannarrótabrennivín og hann hefði ekki fundið nokkurn mun. Sé núna reyndar eftir að hafa ekki gert það.
Svo byrjuðu allir á trúnó! Zorglúbb króaði aumingja Monopoly af úti í horni og fór á vinnutrúnó. Af tvennu illu held ég þó að Monopoly hafi viljað sitja undir vinnutrúnói en að fá að heyra allt (og þá meina ég allt) um norskt dauðarokk. Þá tók Forski við og tók hvert trúnóið eftir annað, greip bara þann sem hendi var næstur og jós úr trúnóskálunum yfir viðkomandi sem gat sér enga björg veitt. Svo rammt kvað að þessu að hún var farin að leggja suma í einelti og áttu þeir hinir sömu fótum fjör að launa þegar dugði ekki lengur að fela sig bak við gardínurnar. Endirinn á þessu ævintýri var sá að Frú Líkjör (sem stóð engan vegin undir nafni þetta kvöld en öfugt við suma aðra lærir greinilega af reynslunni) varð að drösla Forska heim eins og kartöflusekk. Þegar boringismi og fyllirísmi eru annars vegar hefur enginn roð í Forska.
Það var ekki bara Halloween partý þessa helgina heldur var líka prófkjörið hjá Sjálfstæðisflokknum. Gísli Marteinn náði kanski ekki fyrsta sætinu...og reyndar ekki heldur öðru sætini og rétt marði þriðja sætið (bwwaaahhhhhhaahahahhhhahahhahaaaa!!!!) en hann var kosinn vinsælasta stúlkan, fallegasta brosið og ljósmyndafyrirsæta Lögbirtingablaðsins. Úrslitin voru túlkuð af stuðningsmönnum hans sem mikill varnarsigur þar sem ytri aðstæður voru mjög óhagstæðar. Það var rísandi naut í fiskum og tunglið í þriðja húsi sem skapaði andstöðu við unga menn með sólheimabros auk þess sem það var stórstreymt og vindur blés úr austri. Þar sem Davíð Oddson var stuðningsmaður Gísla Marteins þá eru þessi úrslit honum mikil vonbrigði og hefur hann því ákveðið að hér eftir verði prófkjör lögð niður innan Sjálfstæðisflokksins. Þau séu hvort eð er örugglega fundin upp af afturhaldskommatittum sem vita ekkert hvað lýðræði þýðir. Það þýðir auðvitað að ráða yfir lýðnum, stupid!.
Nú fer að líða að því að ég bregði mér til Köben í nokkra daga. Ekki það að ég sé eitthvað spennt fyrir Köben, finnst það vera svipað og að fara til Akureyrar og er ekki frá því að tungumálin hjá Dönum og Akureyringum séu jafn óskiljanleg. En þar sem þetta er á vegum vinnunnar og maður þarf ekkert að borga þá auðvitað skellir maður sér. En hvern fjandann gerir maður í Kaupmannahöfn? Treður sig út af smörrebrödi, síld og Carlsberg og kaupir hass fyrir afganginn? En voðalega fannst mér það eitthvað týpískt fyrir miðaldra+ fólkið sem er í meirihluta í þessu fyrirtæki að vilja fara þangað. Hjá sumum er Kaupmannahöfn ennþá nafli alheimsins. Ef ég hefði fengið að ráða væri verið að fara til Róm eða Barcelóna eða eitthvað sunnar á bóginn eða jafnvel til Vínar. Af einhverjum undarlegum ástæðum hefur mig alltaf langað til Vínar fyrir jólin. Ég hef þessa mynd af Vín í hausnum (sem á eflaust ekkert skilt við raunveruleikann frekar en að hér búi allir í snjóhúsum og er bara komin úr amerískum bíómyndum og kókauglýsingum) að þar keyri allir um á hestasleðum með bjöllum á þessum árstíma og allir séu úti á götu að drekka heitt kakó og borða ristaðar hnetur. Svo á öllum gangstéttum séu gamlar konur með sölubása að selja heklaða dúka og þjóðbúningadúkkur og barnakórar eru á hverju götuhorni að syngja Heims um ból (á þýsku auðvitað). Það sé alltaf snjór fyrir jólin og alltaf frost og logn og snjókarl í hverjum garði og upplýst jólatré. Horfði ég kanski of mikið á jólateiknimyndir í desember þegar ég var krakki?
|
Ég hefði samt viljað að Kokksi og Kevin Turvey hefðu verið þarna líka. En Kokksi er víst í sínum eigin óléttuheimi núna sem að ég ímynda mér að sé svipað og að vera einhverfur þar sem ekkert kemst fyrir nema óléttan. Ekki það að ég eigi einhverntíma eftir að kynnast þessu hugarástandi, ekki frekar en ég á eftir að kynnast því hvernig geirfuglakjöt er á bragðið eða hvernig það er að framkvæma heilaskurðaðgerð eða hvað þá hvernig tilfinning það er að kjósa Framsóknarflokkinn. Þetta er bara svona mín ágiskun. Kevin Turvey var búinn að boða komu sína og allir biðu hérna spenntir eftir að hitta hann í eigin persónu en ætli það hafi ekki verið framlenging í leiknum hjá Björgarden og Lingbotnen í sænsku þriðju deildinni sem hann hefur starfs síns vegna ekki getað misst af. Einu sinni blaðamaður, alltaf blaðamaður.
En þó að þessa tvo aðila vantaði til að fullkomna gott teiti þá virtust allir skemmta sér hið besta og þá enginn betur en Forski sem lék þarna við hvurn sinn fingur eins og Laxness hefði orðað það. (Tensai San er líka farin að tala svona, wonder why?) Eitthvað var hún þó að óskapast yfir því hvers vegna hún hefði mætt á hjólaskautum þar sem það væri svo erfitt að standa í lappirnar á þeim. Ég benti henni hins vegar á að hún væri alls ekki í hjólaskautum og ástæða óstöðugleikans hliti því að vera önnur eins og t.d þessar fjórar rauðvínsflöskur og átta bjórar sem hún var búin að drekka. Forski og Zorglúbb Mikli tóku það nefnilega óbeðin að sér að innbirða sín á milli mesta allt það meðal áfengismagn sem svona típískt rokkælupartý lætur ofan í sig á heilu kvöldi. Meðan Forski gerði rauðvíninu góð skil þá kom Zorglúbb höndum yfir flösku af rándýru skosku eðal maltwhisky og lét ekki staðar numið í vínsmökkuninni fyrr en það var rétt botnfylli eftir. Ekki það að það hefði skipt nokkru máli eftir þriðja glas hvað hann var að drekka. Ég hefði getað skipt whiskynu út fyrir gamalt heimabruggað hvannarrótabrennivín og hann hefði ekki fundið nokkurn mun. Sé núna reyndar eftir að hafa ekki gert það.
Svo byrjuðu allir á trúnó! Zorglúbb króaði aumingja Monopoly af úti í horni og fór á vinnutrúnó. Af tvennu illu held ég þó að Monopoly hafi viljað sitja undir vinnutrúnói en að fá að heyra allt (og þá meina ég allt) um norskt dauðarokk. Þá tók Forski við og tók hvert trúnóið eftir annað, greip bara þann sem hendi var næstur og jós úr trúnóskálunum yfir viðkomandi sem gat sér enga björg veitt. Svo rammt kvað að þessu að hún var farin að leggja suma í einelti og áttu þeir hinir sömu fótum fjör að launa þegar dugði ekki lengur að fela sig bak við gardínurnar. Endirinn á þessu ævintýri var sá að Frú Líkjör (sem stóð engan vegin undir nafni þetta kvöld en öfugt við suma aðra lærir greinilega af reynslunni) varð að drösla Forska heim eins og kartöflusekk. Þegar boringismi og fyllirísmi eru annars vegar hefur enginn roð í Forska.
Það var ekki bara Halloween partý þessa helgina heldur var líka prófkjörið hjá Sjálfstæðisflokknum. Gísli Marteinn náði kanski ekki fyrsta sætinu...og reyndar ekki heldur öðru sætini og rétt marði þriðja sætið (bwwaaahhhhhhaahahahhhhahahhahaaaa!!!!) en hann var kosinn vinsælasta stúlkan, fallegasta brosið og ljósmyndafyrirsæta Lögbirtingablaðsins. Úrslitin voru túlkuð af stuðningsmönnum hans sem mikill varnarsigur þar sem ytri aðstæður voru mjög óhagstæðar. Það var rísandi naut í fiskum og tunglið í þriðja húsi sem skapaði andstöðu við unga menn með sólheimabros auk þess sem það var stórstreymt og vindur blés úr austri. Þar sem Davíð Oddson var stuðningsmaður Gísla Marteins þá eru þessi úrslit honum mikil vonbrigði og hefur hann því ákveðið að hér eftir verði prófkjör lögð niður innan Sjálfstæðisflokksins. Þau séu hvort eð er örugglega fundin upp af afturhaldskommatittum sem vita ekkert hvað lýðræði þýðir. Það þýðir auðvitað að ráða yfir lýðnum, stupid!.
Nú fer að líða að því að ég bregði mér til Köben í nokkra daga. Ekki það að ég sé eitthvað spennt fyrir Köben, finnst það vera svipað og að fara til Akureyrar og er ekki frá því að tungumálin hjá Dönum og Akureyringum séu jafn óskiljanleg. En þar sem þetta er á vegum vinnunnar og maður þarf ekkert að borga þá auðvitað skellir maður sér. En hvern fjandann gerir maður í Kaupmannahöfn? Treður sig út af smörrebrödi, síld og Carlsberg og kaupir hass fyrir afganginn? En voðalega fannst mér það eitthvað týpískt fyrir miðaldra+ fólkið sem er í meirihluta í þessu fyrirtæki að vilja fara þangað. Hjá sumum er Kaupmannahöfn ennþá nafli alheimsins. Ef ég hefði fengið að ráða væri verið að fara til Róm eða Barcelóna eða eitthvað sunnar á bóginn eða jafnvel til Vínar. Af einhverjum undarlegum ástæðum hefur mig alltaf langað til Vínar fyrir jólin. Ég hef þessa mynd af Vín í hausnum (sem á eflaust ekkert skilt við raunveruleikann frekar en að hér búi allir í snjóhúsum og er bara komin úr amerískum bíómyndum og kókauglýsingum) að þar keyri allir um á hestasleðum með bjöllum á þessum árstíma og allir séu úti á götu að drekka heitt kakó og borða ristaðar hnetur. Svo á öllum gangstéttum séu gamlar konur með sölubása að selja heklaða dúka og þjóðbúningadúkkur og barnakórar eru á hverju götuhorni að syngja Heims um ból (á þýsku auðvitað). Það sé alltaf snjór fyrir jólin og alltaf frost og logn og snjókarl í hverjum garði og upplýst jólatré. Horfði ég kanski of mikið á jólateiknimyndir í desember þegar ég var krakki?
þriðjudagur, nóvember 01, 2005

Ég vona að allir séu búnir að fara með grímubúningana sína í hreinsun og taka fram graskerin því það er farið að styttast í Halloween rokkælupartýið mikla á laugardaginn. Þeir sem að vilja troða upp með skemmtiatriðum er það velkomið og gæti Hammer t.d tekið valda kafla úr frægum svart/hvítum hrollvekjum eins og t.d Dracula´s dirty underwear eða The bride of Blob enda Hammer sérlegur aðdáandi bíómynda sem voru framleiddar fyrir daga Rómverska keisaradæmisins með nýjustu tæknibrellum þess tíma. Kevin Turvey var búinn að lofa einhverju "hot" atriði og eins gott að hann standi við það. Kanski hann og Gísli Marteinn hoppi saman út úr graskeri á miðnætti? Kevin Turvey er hér með formlega boðinn sem sérstakur heiðursgestur og sem slíkur fær hann að velja sér óskalög (svo framarlega sem þau séu ekki með hljómsveitum sem byrja á P) og hefur tækifæri til að halda stutta tölu (svo framarlega sem íþróttir koma þar ekki við sögu).
Annars sá ég auglýsingu í DV um dagin sem mig grunaði að Kevin hafi laumað í blaðið. Hún var svona: "Ungan blaðamann langar að kynnast konu með margt í huga. Hún þarf að geta troðið, hlaupið 100 m. á 15 sekúndum, skorað úr beinni aukaspyrnu og sett í þvottavél. Einnig er æskilegt að hún hafi aðgang að Formúlu 1 bíl og finnist Pantera vera gáfumannapopp. Aldur er afsætt hugtak en hún má ekki vera hærri en 2og10 þar sem ég á svo lítinn bíl. Áhugasamir sendi svör merkt Hola í höggi".
Ég skellti mér út að borða um síðustu helgi og fyrir fólk eins og mig dugaði ekkert annað en Hótel Holt og 6 rétta franskur matseðill ásmt jafn mörgum mismunandi tegundum af víni með til að skola öllu rétt niður. Ég var þarna í hópi fræga og ríka fólksins og var þarna t.d einn ónefndur toppur í KB banka væntanlega að halda upp á að hafa keypt hlutabréf í bankanum á 15 milljónir og selt þau svo aftur 5 mínútum seinna á 250 milljónir. En ég meina bissnes er bissnes. Og eins og vera ber þá var pólitíkus á svæðinu, nánar til tekið Guðlaugur Þór sem er örugglega nákvæmlega jafn montinn, sjálfumglaður og leiðinlegur og hann lítur út fyrir að vera. Ég var þarna sjálf í hinu huggulegasta kompanýi jakkafataklæddra ungra manna þar sem voru lögfræðingur, verðbréfasali og hótelstjóri ásamt einum motocrossbrjálæðingi svona til að gera þetta athyglivert. Já, ég er ekki frá því að maður sé á uppleið í lífinu.
Ég er búin að liggja heima með hálsbólgu núna í nokkra daga. Eflaust náð mér í hana þarna á kvennafrídeginum enda allt gjörsamlega morandi í börnum þá niðri í bæ og eins og allir vita eru þau gangandi sýklaúðari með hor og slef niður á höku og öllu svo makað með kámugum puttum á allt og alla ásamt leyfunum af pulsunni sem þau borðuði í háseginu, vaxlitunum sem þau borðuðu stuttu seinna og sandinum með kattapissinu sem þau voru að borða rétt áður en þau voru sótt. Ég hef því verið að lesa blöðin spjaldanna á milli og ýmislegt athyglivert dúkkað upp. Í einu þeirra las ég það t.d að vísindamenn sem hafa greinilega ekkert þarfara með tíma sinn að gera hafa verið að athuga hvernig kynin upplifa mat á mismunandi hátt. Hvað matur höfðar meira til karla en kvenna og öfugt og lykt af hvaða mat kemur fólki til. Það kom mér reyndar ekki á óvart að konur töldu súkkulaði, jarðarber og myntu ákaflega kynörvandi matartegundir. Allt voða exotískt. En karlmenn aftur á móti urðu alveg sérlega til í tuskið við að finna lykt af pizzu og roast beef!! Hversu sexy er það?! Er hægt að vera lúðalegri?!! Ég er búin að kortleggja heilastarfsemi karlmanna. Milli þessara 17 mínútna sem þeir eru að hugsa um eitthvað annað en kynlíf þá eru þeir að hugsa um fótbolta, pizzur og roast beef! Homer Simpson come back, all is forgiven! Þannig að ef kona ætlar að næla sér í einn til í tuskið um helgina þá setur hún bara pizzusneið á milli brjóstanna and the rest is history.