Grumpa...

Ef ég hef einhverntíma verið í vafa þá er það hér með komið á hreint að íþróttir eru böl. Lenti í því í dag að það var handboltaleikur í útvarpinu meðan ég var í vinnunni og í hverju horni var útvarp í botni með þessum blessaða leik í gangi. Hvernig er það, heyrir fólk skyndilega eitthvað verr þegar íþróttalýsingar eru annars vegar? Eða er það svona frábært að hlusta á misgáfaða íþróttafréttamenn segja ÆÆÆ þegar einhver íslendingur glutrar boltanum úr höndunum eða segja ekkert annað en "strákarnir okkar" þegar landsliðið álpast til að vinna leik? Hér er fólk alveg að missa sig yfir því að fylgjast með fullorðnum karlmönnum í stuttbuxum leika sér og það í einhverri öríþrótt sem þessi handbolti er. Ég er viss um að það stunda fleiri fílapóló í heiminum heldur en handbolta. En þó að leikurinn sé búinn þá er íþróttabölið bara rétt að byrja. Þá fara menn að analísera leikinn og velta sér upp úr því hvort þetta eða hitt hafi verið víti eða hvort að markvörðurinn hefði átt að verja. Vinsælast er þó að tuða yfir dómurunum og er t.d heill útvarpsþáttur á einni útvarpsstöðinni á besta hlustunartíma alla virka daga helgaður því að íþróttanördar geta hringt inn og tuðað yfir dómurunum. GET A LIFE!

Ég hlusta stundum á útvarpið í vinnunni og oftast verður þá Rás 2 fyrir valinu (alla vega þegar ekki er verið að tala um íþróttir þar). Ég hef því heyrt eitthvað af þessum lögum sem eru í einhverri undankeppni fyrir Eurovision. Sko, þó að Eurovision sé frekar hallærislegt fyrirbæri og oft ekkert voðalega up to date hvað varðar lagavalið þá finnst mér þetta nú full langt gengið í þessari forkeppni. Hver valdi eiginlega lögin sem komust þarna inn?! Vistmenn á Grund eða fastagestir í Súlnasalnum á Sögu? Lögin í söngvakeppni Kvenfélagsins á Sauðárkróki sem haldin er um Sæluvikuna eru ferskari. Af hverju eru Álftagerðisbræður ekki bara sendir með Nóttin er fögur eða eitthvað álíka? Nei, sendum bara handboltalandsliðið með Gerum okkar, gerum okkar, gerum okkar besta og Bjarna Fel til að stjórna hljómsveitinni og þá verða allir ánægðir.

Svo er það þetta herra Ísland mál sem er nú einn brandarinn til viðbótar. Það er þarna einhver mongólíti úr Keflavík sem er valinn (þar sem væntanlega allar 14 ára stelpur á suðurnesjunum hafa náð inn í símakosningunni). Svo kemur bara í ljós að drengurinn er alger hálfviti (fyrir utan það að vera ekkert nema hallærislegur og líta út eins og bjáni) þannig að hann fær ekki að vera herra Ísland lengur og alveg jafn asnalegur gaur úr Hafnarfirði er settur í staðinn. Þetta er svo búið að vera "the frétt" í viku. WHO CARES!!! Ég legg til að BB skelli sér í þessa keppni næst og að sjálfsögðu rúlli henni upp. Myndi gefa mikið fyrir að sjá hann á g-strengnum með 5 lítra af brúnkukremi utan á sér. "Og BB nýkjörinn herra Ísland hefur áhuga á íþróttum, ferðalögum og útivist og hefur gaman af börnum. Hann hlakkar til að ferðast um heiminn og leggja góðgerðarmálum lið og hann átti alls ekki von á þessu." Það er eitt sem ég var að spá í, fær herra Ísland ekki líka kórónu?

Skemmtinefndin kom nýlega saman til að plana skemmti- og selskapsdagskrá ársins. Sökum kaffidrykkju og kökuáts komst nefndin ekki lengra en að plana fyrsta viðburðinn sem verður þorrablót/valentínusarskemmtun þann 25. febrúar sem er vonandi nægur tími fyrir barnafólkið að skipuleggja sig og panta barnabíur. Þar sem uppskriftin af súru júgrunum féll í misgóðan jarðveg (þó vissulega sé það þorramatur) þá ákvað nefndin að hafa eitthvað sem höfðaði til sem flestra en um leið að vísa í þessa tvo viðburði sem eru þorrinn og Valentínusardagur. Kom t.d fram tillaga um að hafa hjartalaga hrútspunga, slátur með marshmellows púðum, bleika sviðasultu og súkkulaðihúðaðan hákarl. Þessi nýbreytni á eflaust eftir að slá í gegn

Haldiði ekki að janúar sé bara hálfnaður rétt si svona og það voru jól bara í fyrradag eða eitthvað álíka. Eða er það kanski bara að tíminn líði hraðar og hraðar eftir því sem maður eldist. Eða allt þar til maður þarf að fara á elliheimili ef maður er það hrikalega óheppinn. Þar gerir fólk lítið annað en að sitja á rúmunum sínum og bíða eftir að það komi matur og kaffi. Ég vann nefnilega einu sinni á elliheimili og svona var það þá og hefur eflaust ekkert breyst síðan. Það er því eins gott að safna í digra sjóði til efri áranna.
Það væri líka hægt að reyna að taka shortcut og í staðinn fyrir að nurla saman einhverjum krónum um hver mánaðamót og þurfa í staðinn að lifa á rottuborgurum frá Svarta Svaninum eða útrunnu Coco puffsi í 10 kílóa umbúðum úr Bónus þá er að reyna að drífa sig á þing og helst að komast að sem ráðherra í eins og eitt kjörtímabil og geta svo lifað eins og kóngur á feitum eftirlaunum það sem eftir er æfinnar. Möguleikarnir eru náttúrulega mestir ef ég gengi í Framsóknarflokkinn og hvað gerir maður ekki fyrir peninga? Annar möguleiki í stöðunni væri að ráða sig hjá nýríku útrásarkompaníi þar sem hugtakið siðferði þekkist ekki og láta reka sig eftir nokkra mánuði. Bingó! Huggulegur starfslokasamningur thank you very much og ég get setið með tærnar upp í loft þar til ég drepst þó ég verði 100 ára og borgað öðrum fyrir að gera allt sem ég nenni ekki sjálf. En til að fara þessa leið þarf maður víst að vera í Sjálfstæðisflokknum en hvað gerir maður ekki fyrir peninga?

Þó að það sé ekki mikið búið af árinu þá er maður strax búinn að fara í eitt dannað kaffiboð. Að þessu sinni hjá Monopoly í slotinu í Hlíðunum. Það bar helst til tíðinda að Móðir Jörð mætti í samkvæmið og trúði fólk varla sínum eigin augum þegar hún renndi í hlað á Massey- Fergusoninum með mjólkurbrúsana á pallinum. Af henni var það helst að frétta að fyrir utan það að hafa prjónað sokka og vettlinga á öll 18 börnin, bakað laufabrauð og tekið slátur og saltað hrossakjöt í 40 lítra tunnu þá hefur hún verið að skrifa ferskeitlur í héraðsfréttablaðið Eyrarbakkapóstinn, auk þess að sjá um handavinnudálkinn í blaðinu. Hún er auk þess ritari sóknarnefndarinnar og hvíslari hjá leikfélaginu sem nýverið setti upp leikritið Síðasti bærinn í dalnum við fádæma góðar undirtektir.
Monopoly bauð þarna upp á hnallþóru eina mikla sem hvarf eins og hendi væri veifað ofan í gesti. Forski sem var nýkomin frá Hillbilly country og hafði ekki fengið annað að borða í viku en Big Mac og kleinuhringi með sultu hámaði í sig kræsingarnar og útlistaði fyrir okkur áramótin í Alabama sem ganga út á það að fólk mætir í sínum fínustu smekkbuxum og með nýþveginn tóbaksklút, grillar svín á teini og skolar því niður með heimabrugguðu whisky og kl. 12 á miðnætti skjóta allir úr haglabyssunum sínum upp í loftið og þeyta flauturnar á pick-up jeppunum. Síðan er slegið upp balli í rúmgóðri hlöðu þar sem tannlaus fiðluleikari og einfættur banjóleikari halda uppi stuðinu með klassískum ættjarðarlögum eins og "I´m counting my cattle", "Billy Bob is coming to town" og "I´m in love with my gun".
Eitt að því sem kom til umræðu í þessu mjög svo dannaða kaffiboði voru áramótaheitin sem flest gengu út á það að hætta að borða, hætta að drekka, hætta að reykja, hætta að djamma, hætta að eyða peningum og hætta að gera asnastrik. Nema hvað Frú Líkjör tók eina rétta pólinn í hæðina og ákvað að hætta að lifa lífinu eins og miðaldra kelling að drepast úr leiðindum, vöðvabólgu og appelsínuhúð og haldandi að Gylfi Ægisson sé ennþá aðal töffarinn í bransanum. Nei takk, nú ætlar hún sko að hrista af sér slenið og gera allt sem hana langar til að gera eins og að hanga í tölvunni á kvöldin, skella sér á ball öðru hvoru (og þá ekki með Geirmundi á Players), slóra hjá vinum sínum í kaffi og læra að nota iPod. Maður lifir jú bara einu sinni og til hvers að eiða þessu eina eintaki af lífi sem maður hefur í það að láta sér leiðast og enda sem bitur gömul kelling? Go Frú Líkjör!!

Eins og venjan er þá var ég í sveitinnu yfir jólin. Þar dundaði ég mér svona við eitt og annað og meðal annars það að gramsa í gömlum bókum og blöðum á háaloftinu. Eitt af því sem ég rakst á voru gamlar matreiðslubækur og bækur og blöð um ýmiskonar hagnýt heimilisfræði. Mamma var nefnilega einu sinni í húsmæðraskóla. Ein af þessum bókum var Nýja matreiðslubókin sem gefin var út 1954. Þar kennir ýmisa grasa eins og t.d hvernig á að búa til fjallagrasaysting, netlusúpu og lúðubuff. Það er uppskrift af hænsnum í hvítri sósu og heilabollum sem ég efast ekki um að allir eru spenntir að fá að smakka. Best af öllu er samt uppskrift af súrsuðum júgrum sem ég læt hér fylgja með svo áhugasamir geti gert þetta sjálfir heima hjá sér:
"Skerið júgrið í 2-4 hluta eftir stærð. Skerið upp í spenana og útvatnið júgrið í 1-2 daga. Skiptið oft um vatn til þess að ná mjólkinni. Sjóðið júgrið í 1-3 klst. og kælið. Suðutíminn fer eftir tegund og aldri skepnunnar. Súrsið júgrið í skyrmysu. Á sama hátt má sjóða og súrsa heilbrigð lungu, hrútspunga o.fl." Bon Appetite!

Gleðilegt nýtt ár öll sömun!!! Og mínar allra bestu þakkir fyrir það sem er að líða. Því eins og Freddy Mercury sagði í kvæðinu hérna um árið:
"Friends will be friends,When you're in need of love they give you care and attention.
Friends will be friends,When you're through with life and all hope is lost,
Hold out your hand cos friends will be friends
right till the end"
Það er líka ánægjulegt hvað margir eru farnir að blogga þannig að núna getur maður alltaf fundið sér eitthvað skemmtilegt að gera þegar maður nennir ekki að gera neitt í vinnunni.
Ég vil líka þakka Davíð Oddssyni fyrir að hafa hætt í pólitík, Gísla Marteini fyrir að hafa skitið á sig í prófkjörinu, Jónínu Ben fyrir að vera alert fífl 0kkur hinum til skemmtunar í skammdeginu, KR fyrir að hafa ekki unnið neitt í sumar og slegið kanski aðeins á montið, Steve Jobs fyrir að hafa fært okkur iPodinn, Billy Idol fyrir comeback ársins, Blink 182 fyrir að hafa hætt og vil eindregið benda Stuðmönnum á að fylgja fordæmi þeirra.

Ég fór í sveitina yfir jólin eins og venjan er og hafði það afskaplega gott í hinu besta yfirlæti hjá múttu. Eldaði bæði hamborgarhrygg og kalkún að ógleymdu taðreyktu hangiketi af veturgömlum sauð með þverhandarþykkri fitu. En sem betur fer tíðkast skötuát ekki í minni sveit. Fær fólk ekki nóg af skemmdum mat á þessum þorrablótum? Svo bakaði ég auðvitað reiðinnar bísn enda tíðkast það enn til sveita að bjóða gestkomandi upp á minnst 8 sortir af heimabökuðu. Svo voru pakkar opnaðir og allt tilheyrandi og jólabókin í ár hét Whores, og fjallar um hina margrómuðu sveit Jane´s Addiction sem auk margra kosta skartaði einum föngulegasta karlpeningi sem sögur fara af. Sjálfum ofurtöffaranum Dave Navarro.

Það er ekki hægt að tala um allt þetta jólastand og það sem því tilheyrir án þess að minnast á jólalögin. Ekki það að ég hafi hlustað mikið á Jólaleg jól eða Jól alla daga en mér fannst að það yrðu að vera einhver jólalög svona í bakgrunni. Þannig að ég fór á netið og reyndi að finna eitthvað við hæfi og haldiði ekki að ég hafi fundið plötu sem heitir "We wish you a hairy christmas". Þetta er líklega sú mesta snilld sem ég hef heyrt lengi! Þarna eru sem sagt nokkur vel valin hairmetalbönd í spandexi og með túberað hárið að kyrja jólalög eins og þeim einum er lagið. Warrant eru með Father Cristmas og Tuff eru með Jingle bell rock, Roxx Gang með Santa´s back in town og Bullet Boys með Silent night svo nokkur dæmi séu tekin. Hvernig getur þetta verið annað en stórkostlegt?!
Og það er ekki að því að spyrja að ég komst í þetta fína jólaskap. Ég verð að viðurkenna að ég held ég sakni bara heirmetalsins eftir allt saman. Ég er alveg búin að fá nóg af þessu sjálfsvorkunar/þunglyndis/neikvæðnivæli sem er í gangi í dag. Svona gaurar eins og Staind og Korn ættu bara að né sér í snæri og labba bak við hús. Glamrokkið gekk þó út á sex, drugs and rock´n´roll sem er hin heilaga þrenning og ekki skemmdi gott partý fyrir.

Áramótin vori alveg stórfín. Ég fór m.a.s á brennu og svo kíkti sjálfur BB í kaffi og konfekt eftir flugelda. Alltaf gaman að fá BB í heimsókn, mætti gerast mikið oftar!
Forski skellti sér hins vegar til Alabama og ætlar að eyða nokkrum dögum í Redneck country. Sagðist ætla að versla einhver ósköp á útsölunum þar. Kemur eflaust til baka með troðfullar töskur af ermalausum rósóttum kjólum, flatbotna skóm, stretsbuxum og terlínjökkum. Mjög smart. Svo eins og allir vita þá safnar Forski þjóðbúningadúkkum og kaupir örugglega eina í þjóðbúningi Alabama sem er hvítur skósíður kufl með hvítri keilulaga hettu sem nær niðurfyrir andlitið en er með göt fyrir augun. Afskaplega þjóðlegt allt saman. Georga Bush á m.a.s svona búning og notar hann oft.

Ég held að Tensai San sé orðin frægasta persónan sem ég þekki. Hún er að verða jafn fræg og Dorrit held ég bara. Ég hef ekki frétt af því hvað Tensai gerði yfir áramótin en eflaust hefur hún verið í galakvöldverði á Bessastöðum. Ég hreinlega gleymdi að gá að því áðan hvort hún var á myndinni yfir þá sem voru að fá fálkaorðuna.
Eitt man ég þó mjög vel en það var að Tensai San var með miklar yfirlýsingar þess efnis að hún ætlaði sko aldrei að láta sorpsnepilinn DV nappa sig í viðtal. En hvað sé ég núna rétt fyrir jólin annað en forsíðuna á téðum snepli og mynd af Tensai í close up!! Hvað gerðist eiginlega? Komu útsendarar frá blaðinu í skjóli nætur og rændu iPodinum, laptopinum og öllum tölvuleikjunum og hótuðu að koma því öllu fyrir kattarnef nema Tensai féllist á að koma í viðtal? Eða bundu þeir hana fasta við stól og hótuðu að lesa allt ritsafn Halldórs Laxness eða láta hana horfa á allar svart/hvítu, tallausu hrollvekjurnar frá 1926 sem Hammer safnar í bílförmum?? Hvað er næst! Fólk með Sirrý og Brúðkaupsþátturinn Já? Jafnvel að Móðir Jörð geti plöggað viðtali í Bændablaðið þar sem hún er öllum hnútum kunnug. Tensai er eins og allir vita mikill aðdándi klaufdýra með horn og annara mannætuskepna sem ganga villt í íslenskri náttúru og á sér þá ósk heitasta að búa í sveit og mjólka kýr og hesta kvölds og morgna og týna banana og spaghetti af trjánum eins og gert er í sveitum.