Grumpa...

Smá slappleiki búinn að vera í gangi í blogginu undanfarið, ég er bara búin að vera svo gasalega upptekin við jólaundirbúninginn að ég hef hreinlega ekki mátt vera að þessu. Það þarf að skúra, skrúbba og bóna, baka 18 sortir af smákökum, föndra og kaupa jólagjafirnar. Það eru nú einu sinni 4 einstaklingar hérna í heimili og í nógu að snúast. Það er bara ábyrgðarlaust fólk eins og Forski sem getur leyft sér að flandrast eitthvað í útlöndum yfir há annatímann. Hún er sem sagt í New York eins og hefur væntanlega ekki farið fram hjá neinum, og ætlaði þar að gera allt. Og þá meina ég ALLT.
Ég hef nú komið til New York og þó það hafi verið bara alveg ágætt þá get ég ekki sagt með góðri samvisku að ég hafi heillast upp úr skónum og ætli að fara þangað á hverjuári hér eftir. Stærsti ókosturinn við New York er sá að þar er full af Ameríkönum. Þar eru heldur engin útikaffihús nema eitt og eitt á stangli í Greenwich Village, enda yrði maður líklega bara rændur eða skotinn eða hvort tveggja og ef ekki það þá dræpist maður úr koltvísýringsmengun eftir nokkur skipti. Starbucks er ekki kaffihús, það er take-away þar sem þú getur keypt allskonar bragðefnasull í pappaglösum og kleinuhring með sultu og rotvarnarefnum en þú getur ekki fengið bara venjulegt svart kaffi með kaffibragði og engu öðru.
Svo langar þig kanski til að fá þér að borða. Það er hægt að finna fína veitingastaði en það er bara fólk eins og Björgólfur Thor sem geta leyft sér að fara þangað oftar ein einu sinni. Fyrir hina þá er það McDonalds eða aðrir álíka geðslegir rottuborgarastaðir eða pizzastaðir sem eru enn ógirnilegri, believe me. Þar er hægt að kaupa sneiðar af pizzum sem eru á stærð við jeppadekk (það er ástæða fyrir því að ameríkanar eru í laginu eins og þeir eru), osturinn eins og bráðið kennaratyggjó og ofan á honum fljóta risa sneiðar af pepperoni í olíubrák.
En ég vona nú samt að Forski skemmti sér vel og láti kaupa eitthvað fallegt handa sér.


Það líður óðum að Lúsíudeginum, 9.des og er Frú Líkjör í óða önn að undirbúa teitið. Hún hefur komið upp bar þar sem boðið verður upp á hvannarrótarbrennivín, séniver og Camparí. Hún gerði svo heldur betur góð kaup um daginn þegar hún skipti á gömlu strauborði, fótanuddtæki og vasadiskói (sem hún er reyndar alveg ný hætt að nota) og 8 kössum af pólsku jólaöli. Vona bara að það komi ekki að söka að það var framleitt fyrir jólin 1987. Svo voru keypt 74 whiskyglös í IKEA (þetta á að vera ALVÖRU rokkælupartý) og parýhelt sófaborð sem þolir að alla vega þrír geti dansað upp á því í einu. Nágrönnunum hefur svo verið bent á að eyða helginni í sumarbústað einhversstaðar laaangt í burtu.
Og ekki nóg með að það sé teiti hjá Frú Líkjör á döfinni heldur fer að líða að fyrstu opinberu tónleikum línudanssasveitarinnar Zorglúbb and the Knickers, þar sem Zorglúbb hinn mikli mun þenja líru við mikinn fögnuð viðstaddra kvenna þannig að nærklæði munu fjúka og dömur falla í ómegin. Hér til hliðar má svo sjá hluta af aðdáendaklúbbi sveitarinnar í sínu fínasta pússi.

En það eru fleiri búnir að vera í útlöndum en Forski. Móðir Jörð, ásamt húsbóndanum á heimilinu gerði sér lítið fyrir og skellti sér til Englands sér til hressingar og skildi allan krakkaskarann eftir hjá aldraðri móður sinni sem ekki hefur farið fram úr rúminu síðan og kvartar undan síþreytu, andþrengslum, eyrnaverkjum og höfuðverk. En anyway, Móðir Jörð eins hagsýn og hún nú er, keypti allar jólagjafir fyrir næstu 6 árin auk allra afmælisgjafa, sængurgjafa og útskriftargjafa. Hún keypti föt á öll börnin sem eiga að duga þeim fram yfir fermingu, 8 umganga af sumargardínum í allt húsið, sjampó og baðsápu til ársins 2012, 463 pör af sokkum í blönduðum stærðum, tvö gashelluborð ef rafmagnið færi einhverntíma af á matmálstíma og einn vasaklút handa sjálfri sér. Það hvíslaði því að vísu að mér lítill fugl að nokkrar gamlar frænkur húsbóndans hafi farið með Móður Jörð í innkaupaleiðangur og fatað hana upp. Fanst hún ekki vera nógu dönnuð í klæðaburði, eitthvað svona mitt á milli Janis Joplin og Guðrúnar frá Lundi. Sem sagt ekki alveg að gera sig samkvæmt enskum standard. Móðir Jörð var því dressuð upp frá toppi til táar og er nú klædd eins og Margret Thatcher

Haldiði ekki að við höfum eignast okkar eigin litla, sæta fasistaflokk?! Frjálslyndi flokkurinn (sem núna heitir Frjálslyndi Fasistaflokkurinn) hefur opinberað þá afstöðu sína að útlendingar séu skítapakk og á bara næsta ári eða þarnæsta verði Pólverjar og Tælendingar búnir að útrýma okkur innfæddum af vinnumarkaði og við öll orðnir atvinnulausir félagsmálarónar. Það er nú þegar (í skjóli nætur liggur við) búið að taka af okkur öll spennandi og vel launuðu byggingarvinnudjobbin og þú færð ekki vinnu við skurðgröft lengur nema að vera Pólverji eða Lithái. Áhugaverð störf eins og að flaka fisk, skúra gólf og skeina gömlu fólki að ógleymdu uppvaski á veitingahúsum er vonlaust að fá nema heita Hong eða Ming.
Við erum að verða annars flokks þegnar í eigin landi og ofan á allt þá eru útlendingar farnir að sölsa undir sig húsnæði í öllum bestu hverfum borgarinnar. Hið eftirsótta Fellahverfi er að verða útlendingum að bráð og sömu leiðis Hólarnir og Bakkarnir. Og ef okkur langar að kaupa iðnaðarhúsnæði uppi á Höfða (en eins og allir vita er það mjög eftirsótt erlendis að búa í uppgerðu iðnaðarhúsnæði) þá er það ekki hægt þar sem "þetta fólk" er búið að hrifsa það út úr höndunum á okkur líka.
Frjálslyndir hafa tekið af skarið og benda okkur á staðreyndir málsins í sinni nýjustu stefnuskrá sem ber heitið "Allt sem þú vildir vita um þetta útlendingapakk en varst of mikið chicken til að spyrja". Þeir hafa skoðað þessi mál ofan í kjölinn og komist að því að "þetta fólk" er rót alls vanda sem hrjáir íslenskt samfélag. Launamunur kynjanna er augljóslega því að kenna og sömu leiðis stendur það á bak við vaxandi ójöfnuð og stuðlar beinlínis að því að bilið milli ríkra og fátækra hér er að verða eins og í Bandaríkjunum. Það er útlendingum að kenna að hér eru okurvextir í bönkum og maður þurfi að borga 1000 kall fyrir eitt skitið þorskflak. Það er líka þeim að kenna hvað Stuðmenn eru leiðinlegir, hvað Árni Johnsen er mikið fífl og hvað íslenska landsliðið í fótbolta er ógeðslega lélegt.

Eins og góðum vinum sæmir þá reynir maður allt sem maður getur til að hjálpa vinum sínum ef þeir eiga í erfiðleikum. Nú virðist Monopoly orðin eitthvað þreytt á einlífinu og sendi um daginn út tilkynningu þess efnis að hún óskaði eftir að komast í kynni við mann sem kynni að elda mat, laga espresso, skúra og vaska upp. Þó menn gæddir þessum kostum séu ekki á hveru strái og flestir þar að auki samkynhneigðir þá hef ég verið að svipast um ef ég ræki augun í einhvern kandídat. Ég fór og skoðaði einkamál.is til að athuga hvort þar væri eitthvað boðlegt. Þar var t.d einn sem kvaðst vera "að leita að draumadrottningunni og vera mjög vandlátur". Pís of keik fyrir Monopoly. Annar segir: "Mig langar að kynnast Hressri og nettri stúlku til að spjalla við og gera ýmislegt annað með sem lífið bíður uppá. Er giftur en hef eingin leindarmál falin fyrir konunni sem mun einnig vilja kynnast þér svo við getum öll haft gaman samann.Ég er hress týpa og hef mikinn áhuga á mótorhjólum og græjum. Og gjarnan myndi ég vilja taka viðkomadi með mér á hjólarúnta í sumar ef áhugi er á því. Endilega sendið línu en áhugi er fyrir því að kynnast.:)" Woww. Born to be wild, baby. Sé Monopoly fyrir mér á Harley og búin að draga fram gömlu leðurbuxurnar! Þessi hafði einfaldan smekk: "villt kynlíf með konum frá 20-45 ára". Monopoly fór ekki mjög djúpt út í smáatriði í karlmannsleitartilkynningunni sinni, but you´ll never know. Svo er það jákvæða típan: "Sprækur sem lækur, alltaf í góðu skapi og sé bjartar hliðar á flestu í lífinu B". Gott og hressandi fyrir Monopoly að hafa einhvern með jákvæða strauma á heimilinu. Það má líka skoða óákvðnu típuna: "ég er að leita að öllu, einhverju og engu". OK, kanski ekki það mest spennandi en maður sem veit ekkert hvað hann vill gæti verið meðfærilegur. Svo kemur þessi sterkur inn: "Lífið er mitt helsta áhugamál. Og allt sem um það snýst. Er sagður mjúkur maður en ég segi ég þori að tala um lífið og tilfinningar mínar. Ber titil "Helgarpabbi" á einn 11 ára strák sem mitt líf snýst um. En margir láta blekkjast af útliti mínu Stimpla mig sem harðan töff gæja. Kannski ástæðan fyrir því ég er einn. Hverju ég leita að. Mínnum besta vini sem vill ferðast í gegnum lífið við hlið mér en ekki með mér". Mjúki maðurinn inn við beinið sem skilur hvað dudda þýðir, kann að hreinsa ælubletti úr fötum og þolir að hlusta á fæðingarsögur. Finnst jafn vel ekkert óeðlilegt að þurfa að vakna kl. 6:45 á sunnudagsmorgnum en getur jafn framt skipt um dekk, borað upp hillur og haldið á þvottavél upp á 4. hæð. Gengur í hlýrabol í norðan skafrenningi (nei, þetta er örugglega ekki Fjölnir Bragason, hann væri á Barnalandi), rakar sig með fjaðurhníf og notar sólgleraugu innandyra.
Nú þarf Monopoly bara að fara á stúfana og skoða. Segið svo að maður hjálpi ekki vinum í nauð!