Grumpa...

Það er ferlegt hvað ég er búin að vera bissí undanfarið. Fyrst voru það æðislegir páskar í sveitasælunni í Kjarnholti til að fagna því að Tensai San er nú komin á fertugs aldurinn svo var það Skruddukvöld hér á Laugaveginum á sunnudagskvöldið og svo á þriðjudagsmorguninn var haldið í sólina á Spáni. Talandi um bissí læfsæl!
Ég vil alveg sérstaklega þakka Tensai San fyrir þessa frábæru hugmynd að halda upp á afmælið sitt með þessum hætti. Ég er svei mér þá að hugsa um að gera eitthvað svipað þegar ég verð 35 en það er nú enn langt í það! Þarna var étið og drukkið út í eitt enda kom Tensai með sendiferðabíl fullan af mat svona just in case og aðrir gestir eitthvað svipað þannig að þegar Forski mætti á sínum netta heimilisbíl til að skutla okkur tveim heim var afgangurinn svo mikill að ég gat með naumindum troðið mér í aftursætið og þurfti að sitja með risastóran bangsa í fanginu (sem var eina af hinum fjölmörgu gagnlegu gjöfum sem afmælisbarninu áskotnuðust) alla leið í bæinn.
Eitt af því sem gert var til skemmtunar þarna í sveitinni var að eitt kvöldið var farið í actionary. Allt í góðu með það og rosa gaman. Þetta var þó ekkert venjulegt actionary þar sem Tensai San hafði tekið sig til og samið sjálf atriðin sem átti að leika og þetta voru engin venjuleg atriði get ég sagt ykkur strax. Þarna átti fólk t.d að leika Vígahross. Hvað er það!! Og fjallið Grábrók og kom það vel á vondan að frú San þurfti að leika það sjálf! En þetta var bara það auðvelda. Svo komu atriði eins og Blautur kaffikorgur ruslafötu, 18" pizza með sveppum og lauk, Hani að labba í kring um brúnan hænsnakofa við sólarupprás seint í júlí og Blindur maður inni í dimmu herbergi að leita að svörtum ketti sem er þar ekki. Næst drekkur Tensai San aðeins minna af IKEA kaffi áður en hún semur spurningarnar eða lætur bara einhvern annan um það!

Maður var rétt svo kominn heim úr páskafríinu þegar kom að því að Skruddurnar hittust til að kryfja hið mikla stórvirki bókmenntanna, Hroki og hleypidómar til mergjar þar sem það var sú bók sem Frú Líkjör hafði valið sem bók mánaðarins (ég á ennþá eftir að ná mér niðri á henni). Ég að sjálfsögðu keypti þessa merku bók og ákvað að sleppa öllum fordómum og gefa henni séns. En það var sama hvað ég reyndi, ég gat hreinlega ekki lesið nema nokkrar blaðsíður án þess að stein sofna. Sama hversu glað vakandi ég var þegar ég byrjaði lesturinn. Ég reyndi að hella í mig sterku kaffi, drekka kippu af Magic, opna alla glugga þannig að hitastigið í húsinu var við frostmark, standa á öðrum fæti í fötu fullri af köldu vatni, stinga ísmolum oní buxurnar...just name it. En hvað sem ég reyndi þá varð ég að játa mig sigraða á blaðsíðu 40, ég gat bara ekki komist lengra. En hversu margar blaðsíður af langdregnum lýsingum á dansleikjum og hver dansaði við hvern og hver talaði ekki við hvern er hægt að þola?? Thor Vilhjálmsson come back, all is forgiven!!

Þegar þetta er skrifað er ég svo nýkomin heim frá Spáni þar sem ég hafði það gott í sólinni í nokkra daga. Alveg perfect veður, svona 20-25 stiga hiti og léttskýjað. Fullkomið veður til bjórdrykkju utandyra. Fór þarna með nokkrum föngulegum karlmönnum (sjá mynd) sem reyndu hvað best þeir gátu að beinbrjóta sig á mótorhjólum. En allir komu þeir aftur og enginn þeirra dó, eins og segir í kvæðinu. Spánverjar virðast þó ekki getað eldað almennilegan mat á þessum miðlungs veitingastöðum sínum, alla vega ekki á þessu svæði. Það var farið út að borða á hverju kvöldi og fólk fékk t.d kjúkling sem var eflaust búinn að vera í ofninum frá deginum áður, sjávarréttasúpu sem bæði lyktaði og bragðaðist eins og slor, lax sem hafði verið veiddur og frystur um síðustu aldamót og pizzu sem var örugglega upphituð Ömmupizza. Og svo voru franskar kartöflur með nákvæmlega öllu. Það hefði ekki komið mér á óvart að fá franskar með soðinni ýsu ef ég hefði pantað mér eitthvað þannig. En bjórinn ver fínn og rauðvínið eðall svo þeim er fyrirgefið.
Svo er það núna bara spurningin hvert ætti ég að fara næst:D