Grumpa...

Nú er farinn í hönd mikill anna tími hjá mér sem þýðir að aðra hverja helgi í allt sumar verð ég að fylgjast með mótorhjólaakstri og oftast verður það einhversstaðar úti á landi. Motocross sísonið er sem sagt byrjað!
Ég var því á Hellu á laugardaginn síðasta og missti því af öllu kosningahavaríinu í bænum. Horfði ekki einu sinni á kosningasjónvarpið þar sem ég var sofnuð kl. 10, frekar þreytt eftir að hafa verið að labba upp og niður sandbrekkur í 7 klukkutíma. En ég kvarta ekki, það er öllum hollt að hreyfa sig aðeins utandyra og svo er ógeðslega gaman að taka af þessu myndir. Ég er líka þessi nastý ljósmyndari sem bíður eftir því á einhverjum góðum stað að menn fljúgi á hausinn og helst ofan í forarpytt og tek mynd af öllu saman og set á netið.

En ég ætla ekkert að fara að velta mér upp úr þessum kosningum, það eru nógu margir aðrir í því. Sjálfgræðisflokkurinn er kominn aftur í sitt venjulega fylgi, Framsókn var því miður ekki þurrkuð út (þökk sé kosningasmölum á elliheimilum landsins) og ríkisstjórnarlufsan situr eflaust sem fastast (þökk sé Ómari Ragnarssyni).
Kosningabaráttan fór líka voða mikið framhjá mér. Ég horfi reyndar ekki á sjónvarp og aðrir í húsinu sáu um að henda öllum áróðurspésum í ruslið. Við í vinnunni fengum bara 4 heimsóknir af örvæntingarfullum þingmannakandídötum. Einn spilaði á harmonikku, annar tók létt ballettspor þar sem við heimtuðum skemmtiatriði af öllum eftir að harmonikkuleikarinn var búinn að koma, sá þriðji sagði fimmaurabrandara og þeim fjórða var ekki hleypt inn (við einfaldlega nenntum ekki að hlusta á Gunnar Birgisson segja okkur hvað það væri gott að búa í Kópavogi).

Það var Skruddukvöld á síðasta sunnudag. Fámennt en afar góðmennt. Tensai San og Hammer voru m.a.s að stinga upp á því að við myndum horfa á einhverja 40s svart/hvíta japanska mynd sem öll var leikin á táknmáli. Persónurnar eru aðeins tvær í allri myndinni og eru staddar í sitt hvoru herberginu allan tímann og önnur þeirra sofandi. En hvað er það miðað við að aumingja Hammer þurfti að sitja undir 5 tíma löngum flautukonsert eftir Atla Heimi Sveinsson fyrr um daginn. Þegar þetta var að skella á birtist þá ekki Móðir Jörð sem frelsandi engill þannig að það varð fundarhæft. Næsti Skruddufundur verður svá haldinn á Eyrarbakka sem verður mjög skemmtileg tilbreyting. Það eina er að þá fær Móðir Jörð að velja næstu bók. Kæmi mér ekki á óvar að þurfa að lesa franskar miðaldabókmenntir uppfullar af táknfræði sem enginn skilur, ekki einu sinni höfundurinn þar sem hann var að drepast úr skyrbjúg og sífilis þegar hann skrifaði bókina og var með óráði og skrifaði bara niður það sem raddirnar í höfðinu á honum sögðu. En það getur varla verið verra en Hroki og hleypidómar...eða hvað!?